در رابطه با طلاق توافقی در دوران عقد می توان عنوان نمود که چون طلاق در دوران عقد می باشد به علت عدم نزدیکی در این زمان تنها نیمی از مهریه ی تعیین شده به هنگام ثبت عقد ، به زوجه تعلق خواهد گرفت که در طلاق توافقی بسته به توافقی که میان زوجین صورت می گیرد می تواند بخشیده و یا دریافت گردد . آنچه که می بایستی در طلاق توافقی در دوران عقد که نزدیکی بین زن و شوهر اتفاق نیافتاده است و زوجه تمایل دارد مهریه خود را بذل نماید، رعایت شود این است که وقتی به قاضی یا قسمت مشاوره دادگاه برای طلاق توافقی مراجعه می شود اظهار شود که “زوجه کل مهریه استحقاقی را در قبال طلاق بذل می نماید” نه کل مهریه ما فی القباله یعنی آنچه در سند نکاحیه نوشته شده است زیرا توضیح داده شد که در هنگام طلاق فقط نصف مهریه، حق زوجه باکره می باشد.

زن می تواند هر زمان که بخواهد در گروه وکلای تهران ، چه  در طول زندگی مشترک و چه در دوران عقد ، کل مهریه خود را مطالبه کند . عدم رابطه زناشویی بین زن و مرد ، از لحاظ قانونی دوران عقد از دوران زندگی مشترک متمایز می کند . در دوران عقد ، طلاق چه از نوع توافقی و چه از جانب هر کدام از زوجین صورت بگیرد ، زوجه شرعا و قانونا مستحق نصف مهریه می گردد ، مگر اینکه زوجین به شکل دیگری توافق کنند ، برای مثال زوجه ادعایی در خصوص مهریه نداشته یا در قبال طلاق توافقی مهریه را به زوج بذل کند و یا اینکه بر پرداخت و دریافت کل مبلغ مهریه بین زوجین توافق صورت بگیرد .