در این میان یکی از انواع حکم توقیف اموال،‌ توقیف تامینی است، برای اجرا شدن این حکم باید اجراییه صادر و به محکوم نیز ابلاغ شود. به‌استناد ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی، همین‌که اجراییه به محکوم ابلاغ شد، او موظف است ظرف مدت ده روز، مفاد آن را اجرا کند. اما کاملا روشن است که احتمال دارد، محکوم در این مهلت ده روزه، اموال خود را به دیگران انتقال دهد یا آنها را مخفی کند یا از بین ببرد یا به‌طور کلی، کاری کند که طلبکار نتواند به حق خود برسد، در اینجا طلبکار می‌تواند حتی قبل از تمام شدن مهلت ده روزه محکوم، اموال او را برای توقیف، معرفی کند که به این کار، توقیف تأمینی یا توقیف احتیاطی می‌گویند. نوع دیگری از توقیف نیز، توقیف اجرایی و به این معنی است که مال محکوم از طریق قسمت اجرای ثبت صادر و مانع دخل و تصرف محکوم در اموال خود می‌شود.